ഈ പോസ്റ്റിനു് ആധാരമായിരിക്കുന്നതു് ഒരു ഫേസ്‍ബുക്ക് വിഡിയോ ആണു്. ഇതാണു് ലിങ്ക്. https://fb.watch/l4rMSv42Cg/ എത്രകാലം ഈ വീഡിയോ അവര്‍ ഇവിടെ നിലനിൎത്തും എന്നെനിക്കറിയില്ല. ഈ വീഡിയോ കണ്ടു കഴിഞ്ഞാല്‍ മാത്രമേ ഒരുപക്ഷേ ഈ പോസ്റ്റ് എന്തിനെപ്പറ്റിയാണെന്നു മനസ്സിലാകൂ.
വീഡിയോയുടെ സിനോപ്സിസ്
(വീഡിയോ കാണാന്‍ കഴിയാത്തവൎക്കായി)
മദ്ധ്യകേരളത്തിലെ ഒരു സെല്‍ഫ് ഫിനാന്‍സിംഗ് കോളേജില്‍ പഠിക്കുന്ന ശ്രദ്ധ സതീഷ് എന്ന ഇരുപതുകാരി വിദ്യാര്‍ത്ഥിനി റാഗിംഗിനു സമാനമായ അവിടത്തെ ചിട്ടകളില്‍ മനംമടുത്തു് ആത്മഹത്യ ചെയ്തിരിക്കുന്നു. 14 വര്‍ഷം മുമ്പ് അതേ കോളേജില്‍ പഠിച്ച പൂൎവ്വ വിദ്യാര്‍ത്ഥിയും പ്രമുഖ തിരക്കഥാകൃത്തുമായ ഷാരിസ് മുഹമ്മദ് പ്രസ്തുത വിദ്യാൎത്ഥിനി കടന്നു പോയിരിക്കാനിടയായ സാഹചര്യങ്ങളെ സാക്ഷ്യപ്പെടുത്തുന്നു.
ദ് ക്യൂ ഇവിടെ ചേര്‍ത്തിരിക്കുന്ന അഭിമുഖത്തില്‍ പറയുന്ന പല കാര്യങ്ങളോടും പൂൎണ്ണ യോജിപ്പുണ്ടെങ്കിലും ചില കാര്യങ്ങളില്‍ ഷാരിസ് പറയുന്നതിനോടു് എതിൎപ്പുമുണ്ടു്. പക്ഷേ വിഷയത്തിലേയ്ക്കു കടക്കുംമുമ്പു് എന്നെ ഏറ്റവുമധികം ഭയപ്പെടുത്തിയതു് ഈ പോസ്റ്റിനു കീഴില്‍ വന്ന കമന്റുകളിലുള്ള കുറ്റകരമായ അരാഷ്ട്രീയ വികാരമാണു്. ഷാരിസ് സമൂഹത്തിനോടു് പറയാനാഗ്രഹിക്കുന്ന ആശയങ്ങളുടെ അന്തഃസത്തയെന്തെന്നു പോലും തിരിച്ചറിയാന്‍ കഴിയാത്ത അരാഷ്ടീയ/കുരാഷ്ട്രീയ/മതമൗലിക എതിര്‍വാദങ്ങളും അധിക്ഷേപങ്ങളുമാണു് ഫേസ്‍ബുക്കില്‍ ദ് ക്യൂ ചേൎത്ത പോസ്റ്റിനു കീഴില്‍ ബഹുമാനപ്പെട്ട ബഹുഭൂരിപക്ഷം കമന്റേറ്റര്‍മാരും അശ്ശേഷം നാണമില്ലാതെ നിരത്തിയിരിക്കുന്നതു്. ഈ അഭിമുഖം പോസ്റ്റ് ചെയ്തിരിക്കുന്നതു് ദ് ക്യൂ എന്ന ഒരു ഓണ്‍ലൈന്‍ മാധ്യമ സ്ഥാപനമാണെന്നു പോലും മനസ്സിലാക്കാതെയാണു് ബഹുമാനപ്പെട്ട കമന്റേറ്റര്‍മാര്‍ അവരുടെ വിഷം വമിക്കുന്ന കമന്റുകള്‍ ഷാരിസ് എന്ന വ്യക്തിയ്ക്കെതിരേ തികച്ചും വ്യക്തിപരമെന്നോണം പോസ്റ്റ് ചെയ്തിരിക്കുന്നതുപോലും.
ഒരുതരം “ഫാസിസ്റ്റ് ടോട്ടലിറ്റേറിയന്‍” സമീപനമാണു് അവിടത്തെ വിദ്യാൎത്ഥികളോടു് മാനേജ്മെന്റ് പുലൎത്തുന്നതെന്നാണു് പൊതുവില്‍ കോളേജിനെപ്പറ്റിയുള്ള അഭിപ്രായം. അതുകൊണ്ടു തന്നെ ബഹുഭൂരിപക്ഷം വിദ്യാൎത്ഥികളും അസംതൃപ്തരുമാണു്. പ്രസ്തുതകോളേജില്‍ പഠിക്കുന്ന മിക്കവാറും വിദ്യാൎത്ഥികളുടെ രക്ഷിതാക്കള്‍ക്കും പൊതുജനങ്ങള്‍ക്കും പോസ്റ്റിനു കീഴില്‍ വിഷംതുപ്പുന്ന കമന്റിട്ടവര്‍ക്കും വ്യത്യസ്തമായ അഭിപ്രായമില്ല എന്നു മാത്രമല്ല, മാനേജ്മെന്റിന്റെ ഈ സമീപനം അതുപോലെതന്നെ തുടരണം എന്നുമാണു് അവരുടെ ഇംഗിതവും. ഇതാണു് എന്നെ കൂടുതല്‍ കൂടുതല്‍ ഭയചകിതനാക്കുന്നതു്. ഇവൎക്കൊന്നും വിദ്യാഭ്യാസസമ്പ്രദായം എങ്ങനെയായിരിക്കണമെന്നതിനെപ്പറ്റി അശ്ശേഷം ധാരണയുമില്ല.
മാനേജ്മെന്റിന്റെ ഈ രീതി എത്രയേറെ വിദ്യാൎത്ഥികളെ അടിമബോധത്തിലേയ്ക്കും, നിരാശയിലേയ്ക്കും പരാജയത്തിലേയ്ക്കും ഡിപ്രഷനിലേയ്ക്കും തള്ളിവിട്ടിട്ടുണ്ടാകും എന്നു് ഇക്കൂട്ടര്‍ ചിന്തിക്കുന്നേയുണ്ടാകില്ല. പ്രതികരിക്കാതെ, പ്രതിഷേധിക്കാതെ കംഫര്‍ട്ട് സോണുകളില്‍ ഒതുങ്ങിക്കൂടി ജീവിക്കുന്നവര്‍ക്കു് വ്യക്തിപരമായ സാമ്പത്തികനേട്ടങ്ങള്‍ ഉണ്ടാക്കിയേക്കാനാകും. എന്നാല്‍ അവര്‍ സാമൂഹികപുരോഗതിയ്ക്കോ രാഷ്ട്രപുനര്‍നിര്‍മ്മാണത്തിനോ ഒന്നും സംഭാവന ചെയ്യാന്‍ കഴിവുള്ളവരായിരിക്കില്ല. അത്തരക്കാരെ കൂടുതലായി ഉല്പാദിപ്പിക്കാനാണു് നമ്മുടെ പരമ്പരാഗത മതങ്ങളും, കക്ഷിരാഷ്ട്രീയക്കാരും അവരുടെ പിണിയാളുകളും ഒക്കെ ലക്ഷ്യമിടുന്നതു്.
സോഷ്യല്‍ മീഡിയയില്‍ ശ്രദ്ധയുടെ മരണത്തെപ്പറ്റിയുള്ള വാൎത്തകള്‍ തിരയവേ, മാനേജ്മെന്റിനു വേണ്ടി പാദസേവ ചെയ്യുന്ന ഏതോ ഒരു പെണ്‍കുട്ടി വിളിച്ചു കൂവുന്നതു കേട്ടു, അമല്‍ ജ്യോതിയില്‍ പഠിച്ച കുട്ടികള്‍ പലരും ഇപ്പോള്‍ വിദേശങ്ങളിരുന്നു ധാരാളം പണം സമ്പാദിക്കുന്നവരാണെന്നും അവര്‍ കോളേജിനെപ്പറ്റി അഭിമാനിക്കുന്നുവെന്നും. നമ്മുടെ സമൂഹത്തിന്റെ പുരോഗതിയ്ക്കുവേണ്ടി ഒന്നും ചെയ്യാന്‍ കഴിയാതെ വിദേശത്തു ചെന്നിരുന്നു് പണമുണ്ടാക്കാന്‍ വെമ്പുന്ന ഒരു കൂട്ടത്തിനെയാണു് അമല്‍ ജ്യോതി ഉണ്ടാക്കിയിരിക്കുന്നതെന്നു് എത്ര അഭിമാനത്തോടെയാണു് ആ പെണ്‍കുട്ടി ഉച്ചത്തില്‍ നിലവിളിക്കുന്നതു് – അതിലെ വിരോധാഭാസമെന്തെന്നു് ഇതു പറഞ്ഞ പെണ്‍കുട്ടിയ്ക്കുോ, അമല്‍ ജ്യോതിയുടെ മാനേജ്മെന്റിനോ മനസ്സിലായിട്ടില്ല എന്നതാണു് രസകരം. കാരണം പെണ്‍കുട്ടിയുടെ തീപ്പൊരി പ്രസംഗം മാനേജ്മെന്റ് തന്നെയാണു് പ്രമോട്ട് ചെയ്യുന്നതു്. നമ്മുടെ ഈ സമൂഹത്തിനും അതിന്റെ ഉന്നമനത്തിനും വേണ്ടി പ്രയത്നിക്കാന്‍ കഴിയുന്ന കാമ്പുള്ള ഏതു വ്യക്തിയെയാണു് അമല്‍ ജ്യോതി സൃഷ്ടിച്ചിരിക്കുന്നതു്? വിദേശത്തിരുന്നു കോടികള്‍ നിൎമ്മിക്കാന്‍ കഴിവുള്ള കറന്‍സി യന്ത്രങ്ങളെയല്ല, നമ്മുടെ നാടിനെ പുരോഗതിയിലേയ്ക്കു നയിക്കാന്‍ കെല്പുള്ള പ്രതിഭകളെയാണു് ഒരു കോളേജി സൃഷ്ടിക്കേണ്ടതു്.
അടിച്ചമൎത്തി പഠിപ്പിച്ചു് കോടികളും അയുതങ്ങളും കൊയ്യുന്ന വെറും കറന്‍സി യന്ത്രങ്ങളെ ഉണ്ടാക്കാനാണോ നിങ്ങള്‍ മക്കളെ പഠിപ്പിക്കുന്നതു്? അതു ഭാവിയുടെ മഹത്തായ നേതാക്കളാക്കാനോ? നമ്മുടെ കുട്ടികളെ പ്രതീക്ഷാനിൎഭരമായ ഒരു മനോഹര ഭാവികാലത്തിന്റെ സൃഷ്ടാക്കളായിക്കണ്ടു്, അടിമത്തമില്ലാത്ത, അസമത്വമില്ലാത്ത, അനീതി തെല്ലുമേയില്ലാത്ത ആ കാലത്തിന്റെ പ്രവാചകരായിക്കണ്ടു് അവൎക്കാവശ്യമായ പിന്തുണ നിര്‍ലോപം നല്‍കുന്ന തുറവിയുള്ള സൎവ്വകലാശാലകളിലയയ്ക്കൂ. അവര്‍ ഏറ്റെടുക്കട്ടെ ഭാവിയുടെ മഹത്തായ നേതൃത്വം.
അവിടെ ഒരു വെട്ടവും വെളിച്ചവുമുള്ള അന്തരീക്ഷമൊരുക്കാന്‍ ഞങ്ങളും ശ്രമിച്ചിരുന്നു. പക്ഷേ കഴിഞ്ഞില്ല. ഇന്നൊരു ജീവന്‍ വേണ്ടിവന്നു നമുക്കു വീണ്ടും അതേപ്പറ്റി സംസാരിക്കാന്‍.
— ഷാരിസ് മുഹമ്മദ്r
ഷാരിസ് ആവൎത്തിച്ചാവൎത്തിച്ചു പറയുന്നതു പോലെ ഇവിടെ കക്ഷിരാഷ്ടീയക്കാരുടെ വിദ്യാൎത്ഥി സംഘടനകളെ ഈ പ്രശ്നമേറ്റെടുക്കാന്‍ അനുവദിക്കരുതു്. അവിടെയാണു് ഷാരിസിനോടു് എനിക്കുള്ള വിയോജിപ്പു്. രാഷ്ട്രീയവും കക്ഷിരാഷ്ട്രീയവും കടലും കടലാടിയും പോലാണു്. നിര്‍ഭാഗ്യവശാല്‍ നമ്മുടെ ഈ കൊച്ചുകേരളത്തിലുള്ള പലൎക്കും രാഷ്ട്രീയമെന്തെന്നറിയില്ല, അവൎക്കറിയുന്നതു് കക്ഷിരാഷ്ട്രീയം മാത്രമാണു്. “ഓരോ മാതിരി ചായംമുക്കിയ കീറത്തുണിയുടെ രാഷ്ട്രീയം” എന്നു പണ്ടു കവി പാടിയതുപോലെ. വിദ്യാൎത്ഥിസംഘടനകളുടെ കാര്യവും വ്യത്യസ്തമല്ല. ഇവിടെ വേണ്ടതു് വിദ്യാൎത്ഥികള്‍ക്കുവേണ്ടി വിദ്യാൎത്ഥികളാല്‍ തെരഞ്ഞെടുക്കപ്പെടുന്ന വിദ്യാൎത്ഥികളുടെ സ്വതന്ത്രയൂണിയന്‍ ആയിരിക്കണം അവര്‍ക്കുവേണ്ടി ശബ്ദമുയൎത്തേണ്ടതു്. അവൎക്കു വേണ്ടതു് യാഥാൎത്ഥ്യങ്ങളിലൂന്നിയുള്ള പുരോഗമനാത്മകമായ രാഷ്ട്രീയ കാഴ്ചപ്പാടുകളാകണം; അല്ലാതെ നിലവിലുള്ള ജീൎണ്ണിച്ച കക്ഷിരാഷ്ട്രീയക്കാരുടെ സങ്കുചിത വീക്ഷണങ്ങളാകരുതു്. അതുകൊണ്ടുതന്നെ ഷാരിസ് പറയുന്ന പാഴ്‌വിദ്യാൎത്ഥി സംഘടനകളെയൊന്നും ഒരു കലാലയത്തിന്റേയും പടിചവിട്ടാനനുവദിക്കരുതു്. വിദ്യാൎത്ഥികള്‍ക്കു രാഷ്ട്രീയം വേണം – പ്രബുദ്ധമായ രാഷ്ട്രീയം. പക്ഷേ കക്ഷിരാഷ്ട്രീയക്കാരുടെ ചട്ടുകങ്ങളായി അവര്‍ അധഃപതിക്കരുതു്.
ഇനി ഇത്തരം “ഫാസിസ്റ്റ് ടോട്ടലിറ്റേറിയന്‍” മാനേജ്മെന്റ് ശൈലി തന്നെ അമല്‍ ജ്യോതി കോളേജില്‍ തുടരണം എന്നു പറയുന്നവരോടു് – യൂറോപ്പിലേയും അമേരിക്കയിലേയും എണ്ണം പറഞ്ഞ കോളേജുകളിലും സൎവ്വകലാശാലകളിലും നിങ്ങള്‍ പോയി നോക്കു – അവിടത്തെ വിദ്യാൎത്ഥികള്‍ അനുഭവിക്കുന്ന അളവില്ലാത്ത സ്വാതന്ത്ര്യവും അവിടത്തെ മനോഹരമായ പഠനാന്തരീക്ഷവും ഒക്കെ എങ്ങനെയാണെന്നു്. അവിടെ വിദ്യാൎത്ഥികളെ ജയിലില്‍ ഇട്ടതുപോലെയാണോ പഠിപ്പിക്കുന്നതെന്നു്. അവിടത്തെ ഹോസ്റ്റലുകളില്‍ വിദ്യാൎത്ഥികളുടെ ഫോണുകള്‍ റെയ്ഡ് ചെയ്തു് കോണ്‍ഫിസ്കേറ്റ് ചെയ്യുന്ന വാര്‍ഡന്മാരുണ്ടോന്നു്. അപ്പോള്‍ ഇവന്മാര്‍ ഒരു ടിപ്പിക്കല്‍ മറുചോദ്യം ചോദിക്കും – ന്നാപ്പിന്നെ നെനക്കൊക്കെ അവിടെപ്പോയി പഠിക്കരുതാൎന്നോ? ന്നു്. അതിനുള്ള ഉത്തരവും കൂടി നല്‍കിയിട്ടു് ഈ പോസ്റ്റ് അവസാനിപ്പിക്കാം. ആശിച്ച കോളേജില്‍ത്തന്നെ എല്ലാ വിദ്യാൎത്ഥികള്‍ക്കും അഡ്മിഷന്‍ കിട്ടണമെന്നില്ല. പല വിദ്യാൎത്ഥികളും ഗതികേടുകൊണ്ടാണു് ചില കോളേജുകളി‍ല്‍ പഠിക്കുവാന്‍ നിൎബന്ധിതരാകുന്നതു്. ഇനി അഥവാ ആശിച്ച കോളേജില്‍ത്തന്നെ എല്ലാവൎക്കും അഡ്മിഷന്‍ കിട്ടിയിരുന്നെങ്കില്‍ ഇത്തരം ജീൎണ്ണിച്ച കോളേജില്‍ പഠിക്കാന്‍ ഒരു പട്ടിയും പോകില്ലാൎന്നു. അത്രന്നെ.
ഫ്രീലോകം 